Hechtingen

Er waren cellen aan het delen en vermenigvuldigen geslagen,
des cels dus, maar in dit specifieke geval liep het uit op
gewoeker, van de kwaadaardige soort. Er kwam een arts
aan te pas en een ziekenhuis alwaar een mes de deling
de pas afsneed. Daarna met hechtingen en verband
weer de straat op. Vandaag werd je weer onthecht. Hup,
geheeld de straat weer op. Je ging een museum in om
de boel te ontvluchten. De suppoost zong, een aria, ofzo,
wat wist jij ervan, hoorde hij de muziek via zijn oortje?
Jij ging verder. Je paste op het huis van je nicht. Ze leek
op een stripfiguurtje met haar kapsel, ketting, bril. Je was
laatst in het dorp waar je opgroeide: het zei je niets:
de ouwe gebouwen die je kende waren weg. ‘Deze pagina
bestaat niet’, viel je in. Je las een boek van je favoriete schrijver,
maar dan vertaald in het Nederlands. Het sloeg finaal dood.
Je vroeg je af: hoe was dit mogelijk? Het besef daalde in je.
Je moeder had aan je gevraagd:’ waren wij een goed gezin?’
Je wist dit en dat. Maar je wilde je moeder niet teleurstellen,
Je wilde de illusie in stand houden. Dus je zweeg.
Je gaf gas, het dorp weer uit. Je was nergens aan gehecht.