Je aanwezigheid hier is leuk, geeft je misschien zin

Je aanwezigheid hier is leuk, geeft je misschien zin:
jij vermaakt je wel, we zien je daar op het terras,
omringd door vrienden, collega’s, kennissen – wat zijn het?
Je ontmoet je grote liefde, alles is vanaf daar in de Gloria.
je maakt een kind, of misschien twee. Je begint een bedrijf -
dat je opslokt. Dit is wat je wilt. Je loopt de Marathon.
Je zweet, je hijgt, je klokt – je finisht. Je ontvangt felicitaties.
Maar de wereld draait morgen zonder dit gedoe ook door,
gewoon, weer, hetzelfde rondje. Echt onmisbaar ben je niet,
hier worden andere eindtijden gehanteerd – kosmische, definitieve.
Dat je hier bent is leuk, maar niet echt noodzakelijk.
We redden het hier ook wel zonder jouw aanwezigheid.
Wat waren je plannen nou helemaal ongeveer?
Je had je keuze al gemaakt, toch? Iets met ambitie
en vast ook reizen en groter wonen. En ook een ideaal.
Wat was het, erfgoed, dieren, handicaps en iets ver weg?
Je wilde iets blijvends achterlaten, een gebaar, een woord
een voetafdruk  in het zand. Je wilde je herinnerd weten,
kleinkinderen, een stichting, je had eigenlijk geen idee.
De boel blijft echt wel draaiende, nieuwe rondes,
nieuwe mensen. Echt, missen is een heel groot woord.
Er wordt gespeecht als je overlijdt, vast. Mooie woorden,
muziek, tranen, de hele rataplan. Maar, je wist het al bij je begin:
je aanwezigheid hier is leuk, geeft je misschien zin,
maar voor jou een ander. Beginnen we hier gewoon opnieuw.
’s Nachts lig je wakker, je hoort je hart, je weet je tijd is op.