Zal de wereld binnenkort vergaan?

Zaterdagochtend. Ik ontbijt en lees de ochtendkrant:
Oekraïne, Gaza, Van Agt dood, de ellende van de
drugsindustrie, Omtzigt die zich terugtrekt, en een
wat lastige: ‘Nederland financiert opleiding voor
roofkunstexperts uit voormalige koloniën’, (Maar ik
had ‘m bij tweede lezing), toen de voordeurbel ging:
een wat ouder stel op de stoep, degelijk gekleed.
Mevrouw had een hoedje, meneer een bril van
streng montuur. Je wist gelijk: dit wordt niet lachen.
‘Meneer, wij brengen het evangelie aan de deur,
Wat vindt u ervan als de wereld binnenkort vergaat?'

Jehovah’s Getuigen, want daar had ik nu kennelijk
mee te maken, gaan ook met hun tijd mee, want meneer
scrollde gelijk door zijn telefoon naar ‘Nog even en er zijn
geen slechte mensen meer. De zachtmoedigen zullen de
Aarde bezitten. De slechte mensen, die gaan dood.'
Mevrouw vulde aan dat al die ellende van vandaag de dag,
de aardbevingen, de oorlogen, honger, Tsunami’s,
en ziekten al voorspeld waren in de Bijbel.

Maar omdat het zo’n aandoenlijk stel was, uit een
andere wereld, uit een andere dimensie, uit een
ander tijdperk, (wat zouden ze de rest van de week doen,
wie zouden ze de rest van de week zijn?),
ging ik maar niet met gestrekt been de discussie in.
Was ik een goed mens? Was ik een slecht mens die
de nieuwe wereld niet zou halen? Waren zij misschien
de selecteurs, bepaalden zij dat? Gaven zij mijn profiel
en huisadres door aan de Eindbaas? En bovendien:
‘Hier heeft u een De Wachttoren. En er komt een
betere wereld met gezondheid en veiligheid voor iedereen.
Voldoende voedsel, gezond milieu, gerechtigheid en vrede.
Met een regering in de Hemel. Voor eeuwig en altijd. Gratis.’

Maar ik had gisteren net de dichtbundel van Adriaan Jaeggi
gelezen, met daarin het gedicht 

Eeuwigheid

Ze zeggen wel, dat als je sterft
je opzweeft naar hierboven
en dat je ziel nooit meer bederft
als je maar wilt geloven.

Je leeft je leven daar als hier
met vrienden en bekenden
Ik bid maar dat dat onzin is:
niet nog ‘ns die ellende.