je was de beeldstabilisator
vergeten uit te zetten, de ISO-waarde ook,
je las een e-mail van je
dochter, ze stopte nooit een onderwerp in haar zin.
je moest het onderzoek
afwachten, zeiden de autoriteiten. maar jij stond
daar, wachtend op haar. het
waren grimmige tijden. ze was van glas, ze
was van stroom, ze hongerde
zichzelf uit, en sneed in haar armen ze zag
zichzelf als nachtuil en als
vlinder. ze hield hele dialogen in haar eentje.
voor seks had ze geen talent,
had ze gezegd, ze was alleen gebleven.
je zag haar in een
concertzaal. kleding en uitdrukking zeiden je niets.
de bliksem velde de boom in je
achtertuin. ze had haar eerste kind toen
ze zestien was. met de vader had ze geen contact, je fotografeerde de
gipsen kerststal in je koelkast – in februari. het gebeurde niet meer zo
vaak
dat je ’s nachts uit slaapwandelen ging, wie haalde wat in je hoofd?
je schreef en twijfelde aan
jezelf. de pissebed die in de gang kroop, zette
je buiten neer. je Bluetooth
hapert, je gooit de kranten ongelezen weg.
je hebt geen beeld meer en proost dan op de goede afloop?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten