De poëtische wereld is meestentijds een saaie wereld: dichters schrijven dichtbundels die meestal dun zijn en voorzien van saaie covers. En daarna verschijnen er ernstige besprekingen in de NRC, Trouw en ergens op internet, die worden dan gelezen door een klein groepje zonderlingen, (maar wel aardige zonderlingen), maar zelden gebeurt er iets spectaculairs: een rel, een misdaad, een schandaal, iets dat het nieuws haalt. Poëzie kent haar plek: de marge.
Jaarlijks wordt De Grote Poëzieprijs
uitgereikt, en dit jaar was marwin vos (alles in onderkast graag,
tuurlijk), de winnaar met de bundel: wilde dood.
Een liefhebber van gedichten in het Overijsselse stadje D. bestelde de dichtbundel, want de eerste druk was natuurlijk al uitverkocht. ‘De tweede druk komt volgende week binnen, meneer.’
Maar er kwam geen e-mail van de boekhandel, vreemd, dus maar weer contact gezocht. De verkoper van de boekhandel nam poolshoogte bij de uitgever Het Balanseer: waar blijft die bestelling?
En nu komt het: de uitgeverij meldde telefonisch dat er iets heel onvoorziens was gebeurd. De tweede druk van de bundel van marwin vos was netjes klaargemaakt voor verzending: pallet, cellofaan, pakbon, vrachtwagen – maar daarna ontbrak ieder spoor van deze dichtbundel.
De complete tweede druk van wilde dood van marwin vos was weg, spoorloos verdwenen.
Want wat is er gebeurd? Waar waren die bundels gebleven? Wie was hierbij betrokken? Wie had hier belang bij? Was dit uniek? Was er ooit eerder een heel pallet prijswinnende dichtbundels verdwenen?
Had concurrent Alara Adilow misschien, of Mustafa Stitou de hele pallet gekaapt en in gijzeling genomen? Was er een poëziehater actief, ergens? Zou er losgeld gevraagd worden? Duikt het pallet ooit weer op?
Spannend! Er gebeurt iets in gedichtenland.
Uitgeverij Het Balanseer heeft, gelukkig, inmiddels al de derde druk klaar van wilde dood van marwin vos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten