Hotellobby 04.00 uur 's nachts

Stond hij 's nachts, ver voorbij het holst, weer aan de balie,

ik had ze een paar uur eerder ingecheckt: romantisch,

impulsief stel op zoek naar bed, drank in spel.

Hij, type man van kraag van overhemd over z'n jasje,

biljetjes van tweehonderd aftellend, type player,

zij, nou ja, zij, hing aan z'n zij, innig.

Hij zei dus, zo'n vrouw die met een man meegaat

naar een hotelkamer, dat kan toch niet.

Zeg nou zelf, zoiets doe je toch niet?

Hij bestelde een Jack Daniels en een taxi, voor zichzelf.

Hij betaalde de rekening, gaf fooi, ging weg, alleen.

Iets later kwam er die ontredderde vrouw in de lobby,

z'n scharrel: waar is hij, heeft u hem gezien?

Ze verdronk haar verlies en verdriet

en verbijstering in een Jack Daniels

en een cola light. En nog een, een Jack Daniels,

bedoel ik. Ze kon er niet bij.  Zij was zo'n vrouw

die meeging naar een hotelkamer.

Zo'n vrouw die innig aan z'n zij hing.

Zo'n vrouw die dronk.

Zo'n vrouw die achtergelaten werd.

Zo'n vrouw in tranen.

Zo'n vrouw alleen, om 04.00 uur 's nachts.