Shani Louk

Shani Louk,
Sorry, je kent me niet,
En dat gaat ook niet meer gebeuren.
Ik zag je foto, en je filmpje op het internet – wat een verschijning
was je. Alle mach tig. Je houding, hoe je bewoog.
je haar, je ogen, je ensemble. 'Are you ready to dance', klonk het.
Je was klaar voor de toekomst, dit was je leven, het tintelde,
het bonsde, het bruiste: je stond er middenin.

Dit was niet wat je wilde, wat je verwacht had. Je einde
als gijzelaar, verkracht, vermoord, onthoofd.
Je had moeten dansen, schitteren als een ster, zwaaiend met
je dreads, je heupen. Hier lig je in het zand, dof. Je leeft niet meer.

Shani Louk. Ze danste, ze lachte, ze wiegde, ze zong, toch vonden de vrienden van Hamas dat Israël verlost moest worden van de dansende schoonheid Shani. Dus telkens als ik zo’n stoffige baard zie met een Kalashnikov en geloofsteksten over vrije staat zus, en rivier en zee zo, denk ik: hoeveel ruimte is er in jouw paradijs voor een jonge dansende vrouw?
Shani Louk, dans verder in vrede.

 

(Met dank aan Willem Wilmink)