Ga jij nog naar Watou dit jaar?

‘Ga jij nog naar Watou dit jaar?’
‘Watou, daar is dit jaar toch niks?’
‘Welnee joh, ik ben er net geweest, en het klopt, ze houden het geheim en exclusief, vanwege corona weetjewel, maar er wel degelijk een Kunstzomer in Watou.’
‘Ga weg. Wat staat er dan, en waar staat dat dan?’
Nou, het plafond van de Sint-Bavokerk is beschilderd door Rob Scholte. Prachtig, je weet niet wat je ziet.’
‘En verder?’
‘Je kent het zaaltje achter het cafe van Dirk? Daar staat dus nu die larger than life sculptuur  The shooting of Watou van Folkert de Jong.  Op herhaling dus wegens succes.’
‘Dat was inderdaad een imponerend kunstwerk, uit 2006, als ik het me goed herinner, toen stond het in de Grensland.’
‘En de voormalige bakkerij en winkel Verlet is ook een locatie. Weet je wat daar is? Daar hangen allemaal kindertekeningen van scholieren uit Watou zelf en daartussen hangt een werk van Michel Basquiat. Dat werkt geweldig.’
‘En verder? Ze doen deze editie toch wel weer iets met gedichten?’
‘Ja dat zal je leuk vinden: ze hebben dit jaar het volledige dichtwerk van Robert Anker centraal gesteld. Je vindt zijn gedichten overal: servetten, bierviltjes en op banieren in het Brennepark.'   
‘Ah, mooi.’
‘Ja, dat dacht ik al. En weet je wat er achter in de tuin van cafe/boekhandel de filosoof staat? Dat huisje van Fardou Keuning, Ritos Sagrados. Past perfect in Watou.’
‘Mooi, dat was het?’
‘Nee er is ook nog Vereecke-Vandromme.’
‘Vereecke-Vandromme?’
‘Vereecke-Vandromme.’
‘Ja.’
‘Maar wat hangt daar dan?’
‘Waar?’
‘Bij Vereecke-Vandromme?’
‘Ja, wat voor kunst is daar?’
‘Nee, Vereecke-Vandromme is de kunst. Dat is het concept. Het complete benzinestation, overkapping en de pompen met winkeltje, dat is het kunstwerk.’
‘Dus als je daar staat te tanken, maak je onderdeel uit van het kunstwerk?’
‘Precies, een interactief kunstwerk dat aan het denken moet zetten over milieu, dat de mens zelf uiteindelijk de trekker overhaalt blablabla, je kent die begeleidende teksten wel.’
'Nogal conceptueel.'
'Conceptueel to the max, kun je wel zeggen, ja.
‘Maar toch, dat klinkt alles bij elkaar erg aantrekkelijk.’
‘Ja, en dan heb ik die Keíth Haring doeken in het Oude Gemeentehuis nog niet eens genoemd.’
‘Maar als het allemaal geheim is, hoe meld ik mij dan aan?’
‘Je kent het standbeeld op het Marktplein? Daaronder is een geheime ingang, je moet drie keer kloppen, als je mijn naam noemt, komt het goed. Veel plezier.’