Bericht van Bella, de afwezigheidsassistente van Michiel

‘Ik ben de afwezigheidsassistente van Michiel.
Michiel kan nu even geen gedicht leveren op dit blog,
vandaar dat u het nu even moet doen met mij. Michiel
vaart op dit moment op de Kagerplassen in een roeibootje.
Tenminste, dat bericht liet hij achter voor mij: ’Bella, als je
dit leest, dan vaar ik op de Kagerplassen in een roeibootje.
Met mijn vader en onze hond Barra, een Schotse Collie.’
‘Hij weet niet wanneer, o, sorry, dit ben ik weer, Bella,
de afwezigheidsassistente van Michiels blog, hij weet niet
wanneer hij weer terug is en een gedicht levert.
Hij heeft nog wel een appje gestuurd. Ik citeer het: ’Bella!
De roeispanen maken wakken in het kroos. En Barra
zag een stel eenden binnen zijn jachtbereik, zag de groene
vlakte, berekende zijn kansen, of juist niet,
dat heb je met instinct, had kennelijk de kroosvlakte
voor vast grasland aangezien - en was daarop gesprongen.
Hij ging kopje onder, tot zijn eigen onbegrip en verbijstering.
Daarna moest het dier weer aan boord gehesen,
vol van druipende natte vacht en kroos.’
‘Dus, Bella,’ besloot het appje, 'je begrijpt, tot gedicht
leidt het niet, maar ik vermoed dat het beeld van die hond,
die, poten op de rand, naar eenden blaft, die uit de boot,
op dat kroos stapt, mij wel een tijdje bij zal blijven.’