Gelijk afrekenen maar?

Deze gedichten zijn geen laboratoria van de heersende moraal,
hier wordt de boel in elkaar gezet, soms nauwkeurig, maar meestal
intuïtief en op goed geluk. Je kunt een gedicht niet kwalijk nemen
dat het een gedicht is, kijk ‘m glanzen in het maanlicht, net echt,
terwijl we allemaal weten dat het een simulatie is. Er wordt hier
voor de gemakkelijke weg gekozen, niks spiegel of tijdgeest.
Dus, wat wordt het, gelijk afrekenen maar?