Eerste kastanjes

Gisteren, amper september, de eerste kastanjes geraapt.

’s Avonds om negenen, de lamp al aangedaan.

Vanochtend, per ongeluk, mijn schoen

op een krekel gezet. Het was waarschijnlijk

de laatste: het werd stil in de tuin.

Bladeren kleuren in geel en rode tinten.

De zon jaagt het laatste zoet de druiven in.

Onrust kriebelt: er moet een bief geschreven, 
er wacht nog een gedicht, een boek moet uit. 
Er moet in huis worden geklust, er moet geïsoleerd.

Maar morgen wacht eerst, ze is al oud en vergeet

steeds meer, mijn moeder een bezoek.