op het
plein, hij loste een duif,
een
fladderend gebaar met
applaudiserend
geluid.
Een oproep
voor vrede,
een
versleten symbool
als men het
mij had gevraagd.
Maar het
was zijn ding,
het was
zijn ritueel,
hij wist
wat hij deed,
en dat deed
hij al lang
op die
plek, op die tijd.
Het drama
dat kwam
was dus
gescript, en
in feite in
scene gezet.
De duif is
een rat, maar
dan in de
lucht. De duif,
een doffer,
een prooi,
een offer
voor de kraai
ze vliegen
nooit samen.
De duif in
de lucht,
voor de kraai
op de vlucht.
De duif
wordt symbool
symbool
wordt tot prooi.
De klauwen
kerven
ze breken
de ogen
ze nemen de
geest.
Het is tijd
voor een amen.
Het is
hartverscheurend
het is duifverscheurend.
Het sneeuwt
veertjes
en dons op
het plein.
Het plein
is ontzet
de oooo's
en de aaaa's
klinken
schril en de ogen
worden wijd
open gesperd.
De aanval is
gefilmd
en ook
online gezet.
En we
hebben nu beeld
van de dood
van de duif.
De humor
van God
de duif en
zijn lot
de dood in
de lucht
de lucht
van de dood
dit is het
einde
dit is het
einde
dit is het einde
het einde
het einde
het einde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.