Op het dak
stond vastgesnoerd, ondersteboven,
pootjes
omhoog, zo'n houten gelakt Louis XVI tafeltje,
met
uitbundige krullen rond het blad
en rond de
poten. Het was geen gezicht,
maar wel
een gave combinatie.
Daar werd
een voorbije eeuw
uitgeleide
gedaan, pootjes niet hangend,
maar pootjes
omhoog, hup, de laan uit.
Een rappe
uitvaart, op weg naar tante
of
antiekzaak, of, godweet, de stort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten