Emigratie

Toen je nog jong was, zes, zeven, acht jaar,
had je vader grootse plannen: emigreren!
naar Zuid-Afrika. En dus oefenden jii,
en je zus, elke avond, de dialogen tussen
John en Janet. Want in Zuid-Afrika, sprak
men Engels, tenminste, in het oefenboek.
Jij wilde niet weg, niet daarheen, jij kon
die John wel een kaakslag verkopen, en
die suffe Janet erbij. Ek wil dat nie he.

Achteraf, goedbeschouwd, kon die John
er natuurlijk niets aan doen. Hij was een
tijdsbeeld. Zijn vocabulaire was beperkt,
volgde het boekje, zijn denken ook.
Uiteindelijk werd het Zuid-Afrika emigratie-idee
afgedaan. Jij blij. Maar.
Je vader bleek niet voor één gat te vangen,
zijn volgende project stond al klaar, weg van
hier: het ticket van Quantas was al geboekt:
New Zealand lonkte aan de horizon.