Heb ik weer. Ga ik zo’n
beetje de meest bijzondere,
de meest beroemde boekwinkel
ter wereld binnen,
je moest, om überhaupt als geïnteresseerde,
als
potentiele klant, een
toegangsvoucher aanschaffen,
voor v i j f euro, en dan achteraan
de rij aansluiten,
vijf euro dus om binnen te
mogen komen.
Maar, dat moet gezegd, dat
bedrag zou je terugkrijgen
als je een boek aanschafte
bij deze beroemdste,
meest bijzondere boekhandel
van Europa,
misschien wel ter wereld.
Nou, dat zou vast geen probleem zijn. Dus ik loop
Nou, dat zou vast geen probleem zijn. Dus ik loop
die historie in, 113 jaar (bedankt
Xavier Esteves,
wat een ontwerp, bedankt Lello & Irmão voor het
idee, de passie en de financiering natuurlijk)
keek hier op me neer.
Ik bewoog me over de rode
vloerplanken van
de verdiepingen, het trapje
af, het brugje over,
het trapje op, ondertussen
maar kijkend naar
het houtsnijwerk, de
lambrisering, het glas-in-lood
plafond, de
gipsen bustes van de filosofen,
de denkers, de schrijvers die
hier op je neerkeken,
de versierde pilaren – de
geschiedenis.
Ah, dus hier in dit
boekenlabyrinth heeft J.K. Rowling
haar inspiratie voor Harry
Potter op gedaan,
Maar. Wel overal dus die vijf
euro betaald hebbende
bezoekers, met hun
mobieltjes, want Livraria
Lello staat prominent vermeld
op elke travelsite
en in elk reisgidsje. Dus,
van de corebusiness,
het boeken kopen en verkopen,
kwam die middag
niet veel. Te druk. En zo
gebeurde het dat ik die middag
Livraria Lello, te Porto,
verliet vijf euro armer,
maar wat erger was: zonder
boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten