Aan het eind van de dienst

Aan het eind van de dienst, toen de aula leegliep, klonk er hard ‘why does my heart feel so bad’ van Moby door de ruimte, hard, dwingend en aanstekelijk. Het zoog je op, why does my soul feel so bad’ dat was wat je voelde, nu, hier, keihard. Balsem voor je ziel, dit was wat je nu nodig had, rechtstreeks, geen afweer, dat het doordrong. De pulserende beat, dat dwingende ritme, die toetsen, eerst zoekend en aarzelend, dan trefzeker, die zang,  die tekst, zo raak. En het waren alleen maar vragen, twee vragen, steeds repeterend, onontkoombaar, waarom, waarom. En iedereen hier wist het antwoord. Daarom, daarom. Een dancenummer op een uitvaartdienst. Je had er zelf nooit over nagedacht. Een ander wel. Die had de toepasselijk ervan gezien, net op tijd ook. Je liep naar de garderobe en zocht je jas. Moby knalde maar door met zijn eeuwig dolende vragen. why does my heart feel so bad, why does my soul feel so bad’ Je liet de deur achter je dicht vallen. Je stond buiten in de grauwe schemer. Je was alleen en het was stil. Doodstil.