Je slaapt, dag

Je liet me achter met een koud, koud hart.

En een briefje waarop stond: je slaapt, dag.

Je was uitgepraat, je wist wat je zag.

Je tas snel gepakt, je ging niet langs start.

Je deed de deur dicht, je was het einde.

Mijn einde, jij had al een nieuw bestaan.

Met man, huis, media en wat al niet.

Ik weet, je leven staat continu aan.

Terwijl ik je hier hartstochtelijk mis,

Je bent nu zo ver van mij vandaan,

Het tijdschrift zegt: jij weet wat leven is.

De cover portretteert je als een miss.