9 september 1962 – 6 maart 2010
een fan-sonnet
Je noemde
je eerste plaat: Viadixiesubmarinetransmissionplot.
En je band
Sparklehorse. Die band dat was jij, ik dacht dit is voor eeuwig.
De muziek
klonk zo gelaagd, zo melancholisch, romantisch, herfstig.Je had nog geen weet van dat uiteindelijk vernietigende geweerschot.
Je klonk
geplaagd, er waren die geluidjes, onwezenlijk mooi en vreemd.
Soms
stonden je liedjes haast stil, het was niet gehaast en toch klonk het ontheemd.
Feilloze
noten, inktzwart op papier gezet, je zag de aarde hier als tijdelijk verblijf.
Door welke
demonen werd je belaagd, wat maakte het uitzicht zo zwart?
Vond je je muziek na Dreamt
for Light Years in the Belly of a Mountain af?
Wat hamerde
er in je hoofd, welk zuigend moeras trok aan je hart?
Mark, je
liedjes, en jezelf, heb je met een wrede knal nu voorgoed stilgezet
wie moet er
nu je weemoedige muziek maken nu jijzelf bent weggestorven?
Vandaag
maar extra drank gekocht en nog maar 'ns je hele oeuvre opgezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten