dan ruik ik weer de koffiegeur van Ten Have,
die dan uit alle hoeken en stegen scheen te komen.
Maar hier ruik ik slechts de huismerkshag van de buurvrouw.
Denk ik aan het Donkere Spaarne in Haarlem,
dan ruik ik weer de geur van Droste Cacao,
Maar hier ruik ik slechts het walmende vet
en de aangebrande pannen van de buurvrouw.
Denk ik aan de Zijl in Leiderdorp,
dan ruik ik weer het teer van de scheepswerf
de verbrande houtkrullen en de touwfabriek.
Maar hier ruik ik de ongewassen luchtjes van de buurvrouw.
Denk ik aan mijn hardlooprondje langs de Dijkhof- en
Rijksstraatweg,
dan ruik ik door de sparren heen, weer de nasi- en bamilucht
van restaurant Nieuw Peking. Maar uit de keuken
van de buurvrouw walmt die eeuwig bedompte huisjeslucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten