Vannacht stond je pa ineens voor de deur.
Met zijn Saab Combi Coupe,
die rooie.
Had hij aangebeld, of
herkende je
het motorgeluid van vroeger?
(Dat typische geluid, waar de
hond zo op aansloeg).
Je had opengedaan, daar stond
hij dan,
zwijgend, hij zei niets. Hij
had geen tekst,
geen antwoorden (dus ja, hij was het).
Hij zei niets. Ik vroeg, maar
er kwam stilte.
Was er iets? Nee, er was
niets.
Hij draaide zich om, liep weg en
stapte
in zijn rode Saab Combi Coupe
en reed weg – de hond blafte,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten