Cursiefjes in de kroeg, boekenweek, Deventer

Was april niet de kroelste maand? Misschien.
Maar jij denkt aan die dichter die bij dat optreden
uitweidde over dat hij, als de dood aan de man
kwam, of eigenlijk in dit geval: de kat, van een
collega-dichter, dat hij dan wel met de auto
dat lijkje zou rijden naar het, crematorium, het graf.

Jammer vond je, dat die dichter die exact dezelfde
anekdote eerder bracht in een podcast. Met niet alleen
dezelfde woorden, maar ook dezelfde pauzes
voor de lach. Het was werk, het was routine.
Het sloeg dood, het bleek theater, en ook niet kroel.
Je ging nog één keer naar de bar, je bestelde.
Je wilde je poëzie in maart, puur en niet gebruikt.

Jaarlijks terugkerend Paasraadsel

Wat is de overeenkomst tussen het theewater en Jezus?

….?...

Ze staan allebei op.

Schoonmaken in de Lundia winkel

In de Lundiawinkel was niet alles wat het leek.
Natuurlijk waren de bloemen die in de vaas op tafel stonden
nep. En de telefoon die op het bureau stond, was niet
aangesloten. De stereotoren, die kon ik bij het afstoffen
met één pink verplaatsen: hij was van plastic en hol.
Het jasje dat aan de kapstok aan een knaapje hing,
was van niemand. De klok aan de wand gaf altijd
dezelfde tijd aan. De bananen en de ananas in het
keukenrek, waren van plastic. De knuffel was niet
van een treurend kind. En het gezin van vier, zo te zien,
waarvoor de tafel gedekt was, werd niet echt verwacht.
En het exemplaar van Villa des Roses, van Elsschot,
dat ik elke week tijdens het poetsen van de koffietafel optilde,
werd niet gelezen. Het was een decor, een set,
er moest een bepaalde sfeer, een rekwisiet
er moest iets op die plek, cachet – een boek,
een rood boek. Kan iemand zorgen voor
een rood boek?

 

Aanstellerij

Daar was ze dan, met haar permanent ontstoken neuspiercing.
Geen gezicht. Ze ging, met een koptelefoon op, langs het strand,
een mindfulness podcast luisteren. Daarbij had ze een strak
getrokken mond met dunne lippen. Op haar profielfoto
lachte ze niet. Daar had ze ook geen reden toe. Op berichtjes
reageerde ze met alleen een emoji soms een gifje.
Schrijven was niet echt haar ding. Ze kon het niet.
Ze zei dat ze zaken onderzocht of verkende, dat klonk
wel interessant, maar haar cv bleek helemaal verzonnen. 

Signalementkaart Daders

Vervoermiddel: lopend, scooter, fatbike, bromfiets, motor, auto, merk, type, kenteken , bijzonderheden

Wapen: geen, geweer, pistool, revolver, steekwapen, overig…

Vermomming: ja, nee, bivakmuts, nylonkous, pruik, masker, overig…

Leeftijd: 15, 20, 30, 40, 50, 60 ouder

Lengte:1.60 1.70, 1.85, 1.90, 2.00

Huid kenmerken: blank, donker, zwart, Aziatisch, rood geaderd, sproeten, littekens, moedervlekken, bulten/wratten, tatoeages, piercings, puisterig, overige bijzonderheden

Kleur ogen: blauw, bruin, zwart, grijs, groen

Oogvorm: uitpuilend, toegeknepen, diepliggend, brildragend, anders

Lichamelijke kenmerken: scheel / loens, zenuwtrekken, gebocheld, misvorming, gebrekkig lopen, overig….

Kleur haar: donker blond, blond, zwart, grijs, peper & zoutkleur, rood

Model haar: kort, lang, hanenkam, dreads, krullen, staart, kaal

Postuur: normaal, breed, krachtig, corpulent, vadsig, zwanger, mager, tenger, slungelachtig, atletisch

Beharing: baard, sik, ringbaard, bakkenbaarden, snor, stoppelbaard, doorlopende wenkbrauwen

Neus: opvallend groot, opvallend klein, boksersneus, gebogen haviksneus, anders...

Oren: afstaand, smal/spits, opvallend groot, opvallend klein, plat, anders…

Mond: opvallend dikke lippen, opvallend dunne lippen, hazenlip, scheef, opvallend groot, opvallend klein

Tanden: Ontbrekende, onregelmatig, opvallend groot, goud/zilver, tandenloos, slecht verzorgd, vooruitstekend, anders….

Kleding: colbert, jurk, broek, rok, overhemd, blouse, trui, schoenen…..
Jack, ¾ jas, overjas, regenjas, kleur, handschoenen, pet, muts, helm, hoodie overig...

Tatoeages:…

Sieraden:…

Spraak: Indien de dader gesproken heeft, wat zei hij?

Accent: ABN, accent, dialect, hoog, laag, gebroken, lijzig, slissend, stotterend, schor, hees, snel, langzaam, overig…

 

Voor Nele

Als je, komende vanaf de Sint Jurrienstraat, naar de overkant kijkt,
hoek Zwolseweg, Sallandstraat, dan zie je twee bomen in bloei staan: de een heeft witte bloesems, de andere roze.
  Ja, voorjaar.
En pal achter die roze en witte bloesems, staat een forsythia in bloei, helgeel.
  En?
Ik vind dat zoooo lelijk.

Oude Begraafplaats Colmschate

Op de oude begraafplaats, aan de Sworminkstraat in Colmschate,
rusten de houten zerken met hun rug, tegen de beuk. Hun taak
zit erop. Ze hebben gedaan wat ze konden aan het graf, een
eeuw lang. Ze hielden de gekalligrafeerde naam hoog.
Ze kenden hun doden. Zij zagen elk jaar de Hyacint geplaatst,
en de tulpen in de vaas verwelken.
Ze hebben de eerste sneeuw over de graven zien vallen.
Zij bleven toen de bezoekers niet meer kwamen.
Zij waakten tijdens de oorlogen over hun terrein.
Dit was hun taak. Hier waren ze voor gemaakt.
Dit was de naam, dit waren de data.
En hij werd geliefd. En zij gemist.
En ze hadden een kind
dat maar één dag leefde.
En hij was hoofdonderwijzer.
De zerk rust tegen de beuk.
De zerk, ook hem werd het allemaal teveel:
er kwam tijd, en er kwam mos,
zijn hout gebutst, verweerd, versplinterd,
zijn tekst afgebladderd, uitgewist – maar
met perspexplaatje ervoor, gerestaureerd,
klaar voor de eeuwigheid.

 

Blikjes rapen en literatuur

Sinds ik het verslag van Jan van Mersbergen las, over hoe hij afgelopen winter begon met het rapen van lege, weggeworpen statiegeldblikjes, en daarvoor eerst zijn raapschaamte moest overwinnen, maar daarna wel heel aardige bedragen incasseerde bij de kassa van de supermarkt, bedragen die vaak hoger waren dan de verkoop van zijn boeken, de schrijver had er dus een uitdagende neveninkomsten bij, sindsdien dus denk ik, als ik met mijn zes lege blikjes achter een wat nonchalant geklede man met een volle vuilniszak blikjes en plastic flesjes bij de blikjesautomaat van de Jumbo of Dirk sta: even wachten tot meneer de literator klaar is.