Als je vroeger langs ging bij
je moeder,
dan zag je in de keuken al de
voorbereidingen
voor de avondmaaltijd gerangschikt:
snijplank,
mes, prei, ui, paprika,
wortel op het aanrecht.
Er werd vooruit gedacht, er
werd gepland, ingekocht
en al klaargelegd voor het
bezoek van haar zoon.
Op tafel lag het cryptogram,
helemaal ingevuld,
naast de detective – en de hond moest
er ook nog uit.
En wat een gedoe met het CDA
he? En had ik al
gehoord dat de buurvrouw,
en wist ik al dat?
Mijn moeder heeft nu geen
aanrecht meer,
en geen planning. Wel een
mistig verleden,
en iets waar haar toekomst een leeg
crypto is.
Wat gaf ik voor die keuken,
die snijplank met
daarop mes, prei, ui, paprika
en wortel,
en mijn moeder die vraagt: ‘kom
je aan tafel?’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten