Dat andere dorp, dat toch hetzelfde is

Mijn moeder weet dat er een dorp is waar ze ook woont.

Het is een eindje verderop, haar huis is daar. Aan die

andere kant, ze gebaart, daar waar het helder is.

Er is een weg die ik niet zie. Morgen wil ze daar naar toe.

Haar huis is daar, ja, hier ook wel, het lijkt erop,

hier staan haar meubels, en er zijn buren

die ze kent en waarover ze verhaalt, maar dat adres

verderop wacht op haar. Men weet niet waar ze blijft.

Ze moet erheen, in haar gedachten is ze er al. Ze kent

het daar, ze is er al eerder geweest. Haar kinderen

wachten  daar aan tafel. Er moet ergens een thuiskomst

voor haar zijn, in dat dorp daar ergens verderop,

dat ze kent, die straat, waar ook haar huis staat,

daar, ze wordt verwacht. Ze is die astronaut

die daar ongrijpbaar zweeft. Dat je dat niet begrijpt.