Hardlopers
die groeten, als ze elkaar tegenkomen,
even
een kort knikje met het hoofd, even een handgebaar:
het
is nog ver, het is warm, het is koud, het is nat, het is guur,
de
spieren doen pijn, jullie gaan allebei dezelfde weg: sterkte.
Maar
hardlopers die naast een kruispunt, voor een terras,
of
op een drukke parkeerplaats druk bezig zijn met hun rek-
en
strekoefeningen, behangen met mobieltje en waterflesje –
daar ben ik niet dol op. Nee, die groet ik niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten