De naakslakvoerder, god van de naaktslakken

Kijk dan, daar loopt hij weer in de tuin,

elke dag zelfde tijd, voert hij de slakken.

Stukje meloen en schijfjes komkommer,

ze knaagden bijna alles weg, de randjes

lieten ze liggen, te hard, te weinig water.

Zie hem lopen, heer der naaktslakken.

Elke keer als hij bukt tussen zijn volk,

dommelt zijn veel te grote hoofd op en neer.

Heerser der slakken, hun voelsprieten

reiken naar hem en buigen naar de meloen

en de komkommerschijfjes. Ze weten wanneer

hij komt, met de meloen, dan verzamelen ze zich.

Hij is met zijn dommelende grote hoofd hun god.