Vandaag draaide ik de tijd
weer terug: de kerstballen
gingen weer terug in de doos.
De piek in bubbeltjes-
plastic. De stal werd ontmanteld:
Jezus en zijn familie,
de gipsen wijzen uit het oosten, de hele beestenboel
en hun herders. Plus nog een engel van
keramiek,
allemaal in dezelfde doos. De snoeren van kerstlampjes
werden,
zo goed als mogelijk, niet ingewikkeld,
weer terug
in de verpakking gefrommeld.
En toen en daarna: de boom
zelf.
Hup, naar buiten, waar de takkenschaar
al naast
de groenbak wachtte. En daar
ging de top. En de
langste zijtakken. Kaal werd
de boom tot stam,
de zaag er in. Alles paste er bijna
in, prima
kerstboom geweest, van begin
tot eind. In de mensen
een welbehagen, een wel beha-ha-gen.
Vrede
op aarde,
stille nacht, komt allen tezamen –
daar hoor ik de
vuilniswagens al, er is een kindeke
geboren op aard, nu zijt wellekome. Nu even
aanstampen, anders sluit de klep niet, doei Kerst,
klep dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten