Kerst had je achter de rug.
De jaarwisseling ook.
Maar heb je het gevierd? Of
was je toen alleen?
Vandaag ben je hier, dat was
je gisteren ook,
En verder dan hier ben je
niet gekomen.
Dit bleek je laatste januari,
februari maak je niet meer mee.
Je hart stopte ermee, liet je
zonder te kloppen achter,
op de trappen van dit
theater.
Je lag hier domweg droog in
de Harry Banninkstraat.
Achter de ruiten zag je de
affiches: ‘We
hebben jullie gemist.’
Gister was je nog bij het
Leger, want het was koud.
Maar je sliep liever buiten,
op straat, op deze trap.
De politie had een scherm
rondom je geplaatst.
Je lichaam is naar een mortuarium
overgebracht,
en je uitvaart is door de gemeente verzorgd.
Wie was je? Had je een
geschiedenis? Een ex?
Waar is je identiteitsbewijs?
Hoe heet je? Man,
je staat
in de krant, en niemand weet wie je was.
Het onderzoek is afgerond, je bent nu een dossier.
Dag onbekende man, er ligt
een bosje tulpen
op de trap waar je lag, voor
jou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten