Waar eens historische granenrassen
groeiden,
hun wortels gingen de aarde,
het verleden in,
iets van de dijk en (wat minder
romantisch)
langs de A1, waar 24/7 het
langs zoevende verkeer
geen rust kent, ligt nu een
zonnepanelenpark.
Nu wordt er schone gouden zonnegloed
geoogst.
Geen combine meer die daar
draait, stof uitspuugt.
Geen tractor meer die daar
ronkt.
Geen modder, geen
vogelgefladder.
Geen boerenkind op laarzen
langs het tuinpad
dat daar aren raapt, dat een hut van
balen sjouwt.
Geen insect hier dat nog aan bestuiven doet.
Blinkende, opgewekte
elektriciteit straalt hier.
Eneco heet hun god. En hij is schitterend en hij is groot.
woensdag 11 november 2020
Zonnepark Wilp
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten