Net zo min
als er weer een voorafje is na het toetje,
of weer een
toetje na het dessert.
Of weer een
likeur, voel 'm branden.
Nee, na het
toetje komt de rekening -
en die moet
betaald. En dan wacht de jas
bij de
garderobe, en het donker buiten.
Pepermuntje
mee als afscheid.
Hier werkt
de hoogte van de fooi niet meer.
Het is
over, het is voorbij. Het is niet te verteren.
Het is
zinloos door te rennen na de finish in het stadion.
De
stopwatch wordt ingedrukt, de tijd wordt stil gezet.
het stadion
is leeg, er is geen publiek meer, geen gejuich.
Er is geen
nabeschouwing, er zijn geen
herhalingen
- er is hoogstens blessuretijd.
Er bestaat
niet zoiets als een comeback.
De mus die
je daar op het dak ziet zitten,
die valt
dood in de volgende regel, let maar op.
PATS - daar ging je mus, het was zijn
lot,
het was
klassiek, het was voorspeld.
Er is geen
leven na dit leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten