Michiels variant twee

Nacht, straten, apotheek, lantaren,
Een zinloos schijnsel in de mist.
Al leef je nog eens twintig jaren –
Geen uitweg – alles is beslist. 

Je sterft en wordt opnieuw geboren,
Alles herhaalt zich vroeg of laat:
Rimpels in het kanaal bevroren,
Nacht, apotheek, lantaren, straat.

-Alexander Blok- 

 

De gracht en de rivier kwamen samen
waar jij woonde, de brug stond altijd open.
Een zinloze verbinding, plus die mist,
en aan de overkant was de drogist. 

Je was paracetamol van node
maar, o wonder, ’s nachts was de gracht bevroren,
evenals het Spaarne. In het schijnsel
van de maan schaatste je: er was niks beslist.

 

(Dertig jaar geleden woonde ik op het punt waar de Bakenesser gracht en het Spaarne elkaar ontmoeten, Donkere Spaarne 58, om precies te zijn. En toen kon er geschaatst worden over de Haarlemse wateren.)

 

 

Trap op, trap af

Soms ga je de trap op naar boven
om te schrijven, alles is paraat:
pen, papier, flarden in je hoofd,
je weet niet wat je te wachten staat. 

Maar nu zit je daar al urenlang,
het papier blijft wit, de flarden
uit je hoofd bereiken niet je pen:
je gaat de trap af naar beneden.

 

Michiels variant

Nacht, straten, apotheek, lantaren,
Een zinloos schijnsel in de mist.
Al leef je nog eens twintig jaren –
Geen uitweg – alles is beslist. 

Je sterft en wordt opnieuw geboren,
Alles herhaalt zich vroeg of laat:
Rimpels in het kanaal bevroren,
Nacht, apotheek, lantaren, straat.

-Alexander Blok- 

 

Het was klaarlicht, toen je de drogist betrad,
Hemmer, Vroomshoop aan het koud kanaal.
Je vroeg om condooms, er moest ontmaagd,
je vakantieliefde had hierom gevraagd.

Thuis was de elektra afgesloten,
er brandden zeven waxinelichtjes
De lantarenpaal trapte je onklaar.
De straat, je toekomst, je zag het allemaal.

Nachttrottoir (maar dan 77 keer anders)

 

In 1912 schreef Alexander Blok het gedicht ‘Nacht, straten, apotheek, lantaren'. 
Dit gedicht werd in 1991 opgenomen in de bloemlezing Van Derzjavin tot Nabokov (Russische poëzie uit drie eeuwen, vertaald door Marja Wiebes en Margriet Berg uitgeverij Plantage). En Kees Fens, toenmalig recensent bij de Volkskrant, schreef destijds hierover: En daar is natuurlijk ook Alexander Blok. Hij verplettert met dit gedicht niet alleen de twee andere van hem opgenomen verzen, maar ook de hele buurt om hem heen. 

En nou heeft Robbert-Jan Henkes dit gedicht Nachttrottoir van Alexander Blok vertaald in 77 versies, stemmen, vormen. Met onder andere versies van Komrij, Wigman, Deelder, Hanlo, Vondel etc. En dat levert een weergaloze bundel op. Je blijft erin lezen. En je blijft erom lachen, en je blijft heen en weer bladeren. Ik geloof niet dat ik dat dit jaar met welk boek dan ook heb gehad. Ik opende het en werd er gelijk door gegrepen, aangestoken.

Nacht, straten, apotheek, lantaren,
Een zinloos schijnsel in de mist.
Al leef je nog eens twintig jaren –
Geen uitweg – alles is beslist. 

Je sterft en wordt opnieuw geboren,
Alles herhaalt zich vroeg of laat:
Rimpels in het kanaal bevroren,
Nacht, apotheek, lantaren, straat.

-Alexander Blok- 

ADDA

Vandaag ontving ik via de post, twee ADDA cahiers uit België (tijdschrift van concrete en visuele poëzie). Daar kunnen we een boel moois over zeggen, maar een plaatje zegt misschien meer. Het is erg inspirerend.

 

Autisme

Ben ik op de begrafenis van een nabij familielid.
Komt daar uit de condeolance rij een figuur voorbij,
lang niet gezien, die mijn hand schudt en vraagt: Alles goed?

Gedicht gelezen in Moskou, goed voor 7 jaar opsluiting

Dit is een gedicht dat goed is voor 7 (zeven) jaar cel in Rusland.
Dit is het anti-oorlog gedicht van Artyom Kamardin dat hij voordroeg in Moskou, bij het standbeeld van Majakovski. 
Dit is het gedicht dat protesteert tegen de Russische invasie van Oekraine. 
En dit is dus wat er dan gebeurt: er komt een inval in het appartement van Artyom Kamardin en zijn vrouw, en wordt hij gearresteerd en berecht wegens het aanzetten tot haat en het oproepen tot activiteiten die de staatsveiligheid bedreigen. En wordt Artyom Kamardin dus veroordeeld tot 7 jaar opsluiting.

(We hebben het over gedichten, ik zeg het er maar bij).

 

Kill me, militiaman!
Cops will buy you a gun with money from the budget.
Kill me, militiaman!
Become the whipping hand.
After all, I’m not a person! Shit runs in my blood!
Kill me, militiaman!
Become the scourge of God!
After all, I’m not a patriot…or maybe I’m just not good enough.
Why do you need a reason? Fuck it! You don’t need one!
Kill me, militiaman!
Come on!
Kill me, militiaman!
You’ve already tasted blood!
You’ve seen how battle-ready brothers
Dig mass graves for the brotherly masses.
You’ll turn on the television—you’ll lose it,
Self-control has never been your strong suit.
At least you have plenty of other strong suits.
Kill me, volunteer!
Shoot the white ravens.
Avenge the crucified boy!
Save the Motherland from me!
Become a hero!
Kill me, volunteer!
Your president will be very happy with you.
Tear me to shreds!
Stomp me into the dirt!
The buds of the Russian Spring have bloomed!
Hurry up! Kill me, scum!
After all, you want it so badly…
See, while you were fighting for Donbas,
I fucked your daughters,
I sold spice to your three-year old son.

- Artyom Kamardin-