Het was tijd voor wat nostalgie

 

 

Oud stripalbum uit mijn jeugd besteld

Ach Venetië

Denk ik aan Venetië, dan ruik ik de Vaporettto’s
die de terrassen langs de kades bedwelmen met
hun dieseldampen. Dan zie ik de jatten in het gedrang
ongemerkt de ritsen openen en grissen, bagage bezoedelen
en nemen wat niet van hen is. Denk ik aan Venetië
dan zie ik de obers op het San Marcoplein in hun
witte overhemden op rubberlaarzen, plenzend
door de plassen, hun drankjes serveren, voor woekerprijzen.
Denk ik aan Venetië, dan loop ik door die straat waar dertig
restaurants dertig keer dezelfde kaart hebben.
O Venetië, de tijd gaat komen, de zee likt al begerig aan je kades,
maar wil ook je hart, je karkas, dat jij verzwolgen gaat worden,
tot op de bodem en dat het water zich dan boven je sluit.

 

 

 

 

Deventer Boekenmarkt

Op 4 august 2024, wordt voor de vierendertigste keer de Deventer Boekenmarkt georganiseerd. Zo’n 700 kramen staan er langs de IJssel, op de Brink, het Grote Kerkhof en de Nieuwmarkt. En in die kramen ontelbare boeken. Om het de bezoeker en verzamelaar makkelijk te maken bij eventuele zoektochten, is er een handzaam boekje te koop voor 2 euro vijftig met daarin alle deelnemende antiquariaathouders met daarbij vermeld hun specialiteit. Handig, want er is bijvoorbeeld

Archeologie
Atlassen   
Automobielen
Biggles
Boeken over boeken
Donald Duck
Charles Darwin
Erotiek
Fantasy
Fictie
Filosofie
Fotografie
Geïllustreerde boeken
Geografie
Geschiedenis
Indië
Italië
Judaïca
Kinderboeken
Kookboeken
Kunst
Lego
Lammert Voos
Lewis Carroll
Luchtvaart
Luisterboeken
Manga
Misdaad
Mode
Modelbouw
Muziek
Pockets
Poëzie
Politiek
Pulp
Romans
Science Fiction
Spoor
Sprookjes
Stephen King
Telefoonboeken
Theologie
Thrillers
Tolkien
Topgrafie
Treinen
 

Of je denkt, thema’s categorieën? Wat een gedoe. Dat kost klanten,
dat kan gestroomlijnder, en je denkt: wtf en vult in:
                       Tweedehands boeken.

 

Voor Monica H. (die besloot er eruit te stappen)

Laat mij niet alleen als ik bij je wegga
Verlaat mij niet zoals ik jou verlaat
Laat mijn laatste woorden niet ongehoord
Verzamel de duigen van mijn leven

Luister naar de muziek die ik strijk, hoor mij.
Help me in mijn laatste blouse, een met vele kleuren
Zie mij in hoe ik ben, mijn traan, kam mijn haar
Laat mij dan schoon naar de overkant gaan

Zoek naar een vraag en krijg dan geen antwoord
Alles verwaait, woord wordt stof, en ik as
Neem me mee in je dromen, wek me tot leven
Ik wist niet wat, hoe, ik wist wie, ik was

 

Wat is een Wit?

Lees ik de bundel ‘Wit als een wat’
(heerlijke gedichten,
maar ik ben bevooroordeeld)
van Robbert-Jan Henkes
(gekocht voor twee euro
bij kringloopwinkel Foenix
te Apeldoorn), in mijn tuin,
fladdert daar een vlindertje,
een wit geval, en ik denk:’
'wat is een Witje?

Duh

Ik onderga
de zonopkomst

Kom ’s nachts

Kom ’s nachts,
neem de trap naar de hoogste verdieping
Zeg niets.
Doe het licht niet aan.
Kijk over je schouder
(neem eten mee voor onderweg)
hul je in donkere kleren
wek voor je vertrek de slapende honden.
Verlaat het huis weer
door de achterdeur
doe het licht uit.
Vernietig de druk. En de drukplaten.
Wis je zoekresultaten.
Was je kleren niet, zorg
dat je een vreemdeling blijft,
overal. Vergeet wat je verteld is
Sla niet willekeurig hoeken om,
maar volg een systeem.
Als die vrouw klaar is met het breien
van de trui is het tijd.
Als je de vrouw tegenkomt met die
opgespoten lippen, zeg dat je
haar werk heel goed vindt.
Sluit in de rij achteraan.
Maak geen kopie van je gegevens.
Betaal contant, gedraag je alsof
je een acteur bent. Keer niet om
waar onmogelijk. Houd ook deze nacht
getrouw de wacht. Geef likes, maar wel
willekeurig. Laat het op een ongeluk lijken.
Koop niets op rekening. Probeer wel die
10 km binnen de 40 minuten te lopen, kom op zeg.
Ga de sneeuwgrens over, overweeg een tattoo
Verlies geen tijd, verplaats je als een figurant
En haal geen streep door die rekening.
Geloof de mensen niet die zeggen dat poëzie
en kunst de laatste hoop en redding
van de mensheid zijn (daar valt wel wat
op af te dingen). Nu we het er toch over hebben:
raak geen kunst aan. Laat je inenten,
neem die prik. Hou je kasboek op orde en
volg nauwgezet dit of dat. Probeer je tijden
te verbeteren, investeer daarin. Word competitief.
Reken de leeftijd van de doden op de begraafplaats uit,
vermijd, als het even kan, het gebruik van de puntkomma.
Rij niet sneller dan aangegeven. Verbeeld je dat je zoon
aan de drugs is. Weet wat een latei is, en een stabiele
zijligging. (Het komt misschien ooit van pas).
Weet uit welke hoek de wind waait. Leer om
efficiënt en vlotjes afscheid te nemen.
Ga tegenover de gevangenis op straat communiceren
met de gevangen achter de tralies, roep. Zorg
voor je vrouw en kinderen, jongen!
Lap het verleden aan je laars, wees voor altijd 21 jaar.
Volg de banen van de regendruppels op het raam.
Verbind je wond. Je huisbaas haalde de laatste keren
de huur op in gezelschap van zijn zoon. Zeg dat je
dat intimiderend vindt. Maak een plantschema en
hou rekening met het onverwachtse. Wied rijen onkruid.
Verheug je op het oogsten, strek je rug.
Maak de drukpers klaar voor gebruik,
je hebt ‘m misschien nodig.
Scherp je pen.
Wantrouw de generaal en zijn zonen. Maak alles
schoon waar je bent geweest (of had ik dat al gezegd).
Word niet ziek, sterf niet, ga alsjeblieft nooit dood.
Wis alle bestanden. Schaf een nieuwe zomergarderobe aan.
Solliciteer op een functie die net boven je niveau ligt.
Verdiep je in theologie en ook in wiskunde, blink uit, poets,
ja, daar istie, elke dag je tanden.
Begin niet aan een verslaving – je hebt wel wat beters te doen.

Doe een onverantwoordelijk uitgaaf, uitgerekend net in de tijd
dat je in between jobs zit. En schaf steeds de nieuwste
dichtbundels aan, doe gek. Leef ’s nachts, maar dat deed je al.
Tel de seconden na de bliksem. Hou je adem in en slik
je medicatie. Pak in, verhuis, koop dat huis, grijp die kans.
Neem de trap in het ziekenhuis naar de hoogste verdieping,
(je weet welke afdeling daar zit, spreek het niet uit).
Luister niet, doe oordopjes in.
Doe aangifte in geval van diefstal, wees nauwkeurig
in je woordkeus. Rond niets naar boven af.
(Hadden we het al over geld gehad?)
Dek de tafels voor een groot gezelschap,
het wordt gezellig en laat vanavond. Bedenk vast quotes
voor de conversaties die gaan komen. Schrob de vloer en
laat de glazen glanzen. Dans niet, maar sta in een hoekje.
Kijk, jij bent hier en de tijd is daar.

 

Kikkers & cicaden

Je wilde toch zo graag die vakantie op het platteland?
Bossen, bergen, zandpaden, rivieren, meertjes en weiden,
dat leek je de juiste look & feel toe voor wat je zocht.
Overdag bleek dat het perfecte plaatje, en was alles okay.
Maar ’s nachts werd je oorverdovend wakker gehouden
door het repeterend, pulserend massaal gebrul uit de sloot
van het kikkerkoor, dat ging de hele nacht door.
En zij werden ’s middags afgelost door de messcherpe
cicaden, ze kenden maar één strak ritme, maar daar waren
ze wel mateloos in, luidruchtig en onvermoeibaar.

Wat was je blij als de boer ’s ochtends zijn oude tractor
liet brommen en pruttelen, verheugd snoof je de prikkelende
dieseldampen op, die over de camping uitwaaierden.

 

Ei of ij?

Bij wijfelen toch twijfelen

Bij tweifelen echt weifelen

 

 

Toerisme

Bezoeken we de Biënnale van Venetië,
drinken we wat op zo’n plaza
omringd door de klassieken
(en niet te vergeten de kunst),
bevinden we ons middenin
dat gedicht van Adriaan Jaeggi:
rolkoffertjes, rolkoffertjes, rolkoffertjes.

 

Biënnale van Venetië bezocht

                                         Bijna alles bekeken, aanradertje

De Verhaspelaar

Hij mopperde op een facebook pagina over de teloorgang van een cultureel podium:

‘De gemeente A. heeft hier niet de begaanbare paden bewandeld.’ 

 

Sensaties voor niks!

Weet je wat je kunt doen als je in Zwitserland of Italië bent?
Je kunt je blikjes frisdrank of bier, als ze leeg zijn….

I N  E L K A A R  K N I J P E N !

Dat geluid!
Dat gevoel!
Die sensatie!

(En dat kost niets!)

 

 

Huilen in een museum

Je had nog nooit iemand zien huilen in een museum. Je had er wel over gehoord: Uber sensitieve types, dicht bij hun gevoel, puur. Je voelde je bij zulke berichtjes toch altijd wat tekort schieten: waarom had jij nog nooit gehuld in een museum? Waarom werd jij nooit aangedaan door een schilderij? Waarom lukte het, om de verantwoordelijkheid aan de andere kant te leggen, een schilderij nooit om jou tot tranen te beroeren? Terwijl, je had inmiddels toch door de decennia heen, een aardige trackrecord opgebouwd van Documenta’s, Biënnales, Quadrienales in binnen- en buitenland (en weet ik wat) kunstroutes, kunst-poëziefestivals. Je wist je weetje – maar je gevoel en de verbinding met je traanklieren was dus kennelijk blijven steken in de amateur-fase: het hogere had je nooit bereikt. Zelfs ook nooit gezien bij anderen.

Tot gisteren.

Gisteren bezocht je enkele van de kunstmusea in Basel. Je deed je routine: je had de catalogus gekocht, op internet rondgekeken, je blouse gestreken van te voren, de munt in het garderobekastje gedaan – dus.

Je bekeek de tentoongestelde kunst, niets aan de hand. Maar daar hoorde je het: gesnik. Verdomd, je hoorde gehuil. Er huilde daar iemand. Tussen de kunst, in het museum. Je keek op, je probeerde het geluid te lokaliseren. Het was niet zomaar snikken, het was hartverscheurend janken, lange uithalen, het was pijn, het kwam van ver, het was diep.

Ik vroeg me af wie dit geluid, wie deze smart zou kunnen voortbrengen. En welke kunst, welk schilderij dit voor elkaar had gekregen. Het zou toch niet weer een Rothko zijn? Wat was er gezien? En wat had het geraakt bij de huiler?

Ik volgde het geluid, sloeg twee hoeken om, en daar zag ik de tranen tussen de schilderijen.Er lag een meisje plat op de vloer van het museum, een peuter, helemaal opgaand in de contramine. Een en al theater, alles werd uit de kast gehaald: tranen, jammeren, gillen – het repertoire.

De ouders zaten op het bankje ernaast, zichtbaar ongemakkelijk met de situatie, met hun dochter.

Huilen in een museum, huilen tussen de kunst, ik zag het nu, is uiteindelijk gewoon gênant. Voor iedereen. Doe het niet. Laat geen traan om de kunst in een museum, stel je niet aan.