Ze zaten ’s avonds allemaal aan die lange tafel; de
fotograaf, tevens activist die reportages maakte over, onder andere, de arme
zwarte bevolking in Tunesië, het meisje dat zojuist de Biënnale van Venetië had
bezocht en kunstgeschiedenis had gestudeerd, de jongen uit Argentinië die
performer was maar nu even bruiloften van celebrities organiseerde, de
gepensioneerde onderwijzer uit België die in keramiek deed en nog een boek voor
zijn kleinzoon wilde schrijven, de schilder uit Zuid Korea en de schilder uit
Japan en de dronken Duitsers die stelden dat Heidegger de grootste filosoof van
Duisland was, de vrouw die kunst en filosofie doceerde, de drukker en graficus die
al jong weduwnaar was geworden, het domme wicht van de receptie, (wanneer ging
zij nou ‘ns een keer weg?) de vrouw die vooral straatfoto’s maakte en
natuurlijk de man die gedichten schreef – de Documenta zoemde weer in de stad.
*Maar ga er niet heen, het is een verschrikkelijk slechte camping.
*Maar ga er niet heen, het is een verschrikkelijk slechte camping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten