Onwaarschijnlijk, maar toch
gebeurd: een gedicht in de hitparade. En de uitvoerende artiest was ook al zo
onwaarschijnlijk: een wat oudere, stijve, bebrilde en gestropdaste, serieuze, doctorandus
met ijzeren dictie. Een Fremdkörper
in de popmuziek. En
nog onwaarschijnlijker: 50 jaar later kent iedereen op z’n minst nog een
fragment van die hit – en het refrein zeker. Dat kwam waarschijnlijk omdat het
zo’n sterke tekst was, en ook zo Nederlands: wie heeft er niet op een veerpont
gestaan en van de ene oever naar de overkant gevaren? En omdat de tekst zo
onderkoeld geestig was, en licht filosofisch. De naam van hit was De veerpont,
ook wel bekend als Heen en Weer.
Drs. P grossierde in
scherpzinnige liedteksten, consequente rijmen en rake humor en dat alles droog
voorgedragen.
Onlangs is er een stripboek
verschenen waarin de gedichten, de teksten van de Drs. zijn verstript. Er is
dus nu ook beeld bij het woord. La Bande dessinée de Drs. P, een boek
met daarin tien gedichten van de doctorandus, die, zo te zien, steeds door een
andere striptekenaar van afbeeldingen zijn voorzien. O, wacht nee. De
illustraties bij de gedichten zijn door een en dezelfde tekenaar gemaakt: Frits
Smid.
Maar wat heeft hij dat op
miraculeuze wijze gedaan. Elk gedicht heeft namelijk een eigen tekenstijl, een
compleet ander handschrift. Klare
lijn, realistisch, middeleeuws, houtsnede, overdadig, psychedelisch met veel
kleuren en grafisch zwart/wit Het geheel is veel meer dan plaatje bij praatje
geworden, elk verhaal draagt nu z’n eigen karakter en eigen sfeer.
In het boek zijn tien gedichten
verstript: Het Trapportaal, Helderziende, Sneker Café, Oost-Groningen,
Keplinkepling, Dodenrit, Het land is moe, Het Speelgoedmannetje, de Veerpont en
De Gezusters Karamazov.
De bundel opent al spectaculair
met het even wrede als bizarre Het trapportaal waarin een commensaal
jonge juffrouwen in het trapportaal vermoordt. Het contrast in de tekeningen
tussen het huiselijke leven, vader met krant, moeder met breiwerk bij de
kolenkachel, de schuifdeuren met glas-in-lood, dochtertje met pop, zoontje met
fiets en de vermoorde slanke juffrouw met mooie heupen, kousen, decolleté,
tussen de bloedspatten op de trap, is groot. En er is een mopperende werkster: de
loper wordt zo schraal als zij hem maar elke keer maar weer opnieuw moet boenen.
En niemand grijpt in. De moraal blijft hopeloos op de achtergrond.
Het leuke van deze verzameling
is ook dat Drs. P zelf er regelmatig als cameo in voorkomt. Herkenbaar aan zijn
bril, kuif en regenjas. Dan staat hij buiten en kijkt naar een vreemd tafereel
dat zich binnen afspeelt, dan komt zijn beeltenis als rookwolk uit een
schoorsteen, dan staat hij afgebeeld op een flesje vergif, en dan is hij het
opwindpoppetje met een sleutel in zijn rug.
Dodenrit is de sterke afsluiter
van het boek. Ook bekend van de hitparade: Trojka hier, trojka daar’.
In zwart/wit, de sneeuw immers, speelt het drama zich af. Op weg naar Omsk,
achterna gezeten door een roedel wolven, worden achtereenvolgens de kinderen
Pjotr, Sonja, Igor en Natasja uit de Trojka geworpen om de wolven op afstand te
houden. En ook de echtgenote wordt afgestaan aan de hongerige troep. De
hoofdpersoon van het lied ziet dan Omsk, en maakt een sprong van blijdschap
waarbij hij….. zijn evenwicht verliest. ‘En terwijl de wolven mij
verslinden, denk ik: Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg.’
La bande dessinée de DRS P. heet zo omdat Frits Smid het
zo’n fraaie alliteratie vond. Het boek is degelijk uitgegeven met een harde
kaft en heeft 71 pagina’s. En als je aan het eind bent, dan begin je weer
opnieuw. En kan er weer gelachen worden. Het boek kost 24,99 euro,
