Je zocht je jeugdvriend op het internet
maar Google vond hem niet.
Dan is hij zeker vroeggestorven
door ziekte of door ongeluk.
Dan is van zijn streven niets gekomen,
dan vond hij vast een vroegtijdig graf.
Dan is hij geen begenadigd gitarist,
speelt hij niet alleen of in een bandje
(hij was zoveel van plan)
En is geen leerkracht op een leuke school.
En leidt hij niet een gelukkig bestaan
met zijn kind en met zijn vrouw.
Misschien had hij te vroeg gepiekt,
en was er verder niets te gaan.
Misschien is het maar beter zo, je klampt je
aan die rare redenering vast.
Wie weet was hij anders zo'n waanzinnige geworden,
die hardop pratend door het centrum gaat,
die in vuilnisbakken graait en
codes leest in nummerborden.
Of was hij misschien zo'n straatartiest
met het bekende gehaaste repertoire.
Beetje vals door die ene missende snaar.
De handen vies, de stem schor van tabak.
Misschien is hem, je gunt het hem,
veel bespaard gebleven: een scheiding,
een failliet, het slechte pad - je somt wat op.
Maar hoe dan ook, je jeugdvriend ben je kwijt.
