woensdag 26 december 2012

Zemba overwint!

Zemba was een scheepsborstel,
maar was eigenlijk een god.
Zemba was een scheepsborstel
en hij werkte op een schip. 

Zemba was niet meer de jongste,
was versleten en zijn haren kwijt,
had het dek geborsteld en geboend,
had geveegd, van ruim tot het vooronder,
de haren vlogen in het rond.
Had gewerkt, geveegd, geschrobd.
De jaren gingen heen en toen was Zemba op. 

En werd toen overboord gegooid, in de plomp ermee
Zonder een 'een twee drie in godsnaam',
wat moet je immers met zo'n lor.
Maar Zemba borstelde en kwam boven, dobberde en
spoelde aan tussen de kribben van de Stobbewaard.
 
En werd op een zondagmiddag gevonden
en gered van die wrede verdrinkingsdood.
Dus werd Zemba afgeveegd en afgedroogd  
en voorzichtig naar zijn huis gedragen.
Hij kreeg daar een gezicht en een ziel.
En kreeg een plek, hoog aan het huis,
geniet van aanzien en pensioen,
en waakt nu over tuin en huis. 

Zemba was een versleten scheepsborstel,
maar wist, diep van binnen was hij een god.

  
10 oktober 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.