Vier Mei - berijmde versie

De stadse ruimte - een waterspiegel en het stille plein.
Iedereen is er nu, je wordt herdacht - gedachten dwalen af

Er was oorlog, maar je bood verzet, je dacht niet aan het graf.

Je naam is in brons. Het grint knerpt, die krans zal wel voor jou zijn. 

Het monument, een muur, drie bankjes en rechts een afvalbak

een trapje naar omlaag, de oever strak en recht

Daar de tekst  'Heer, help mijn land, ik kom wel terecht'.

Er trekt een huiver door je heen, je wist dat er iets ontbrak. 

Het leven hervat zijn gang, de stilte gonst nog in je oren.

Je groet een bekende, de namen willen maar niet uit je hoofd.

Je kijkt nog achterom, je spreekt af tot volgend jaar, beloofd.

Dit verlies hier, je weet het zeker, dat gaat niet verloren.