'k Ben dichter, maar zit nu zonder Corrie - bij het afscheid van Corrie Folkersma

'k Ben dichter, maar zit nu zonder Corrie.

Zij gaat met pensioen en laat mij het ongewis

wat weet een dichter nou van wat praktisch is?

Zeg je Corrie, dan zie je de Deventer poëzie.  

Wie maakt nu de afspraken, wie enthousiasmeert?

Wie schenkt nu de wijn, de boekenbon en de Deventer Koek?

Wie onthaalt nu de artiesten, wie zwaait uit het cultureel bezoek?

Wie schrijft, wie mailt, wie is gastvrij en wie fotokopieert? 

'k Ben dichter, maar zit nu zonder Corrie.

Het is een gemis en het is enkel de dorst die rest

Men zegt: iedereen is vervangbaar, het zal best.

Men zegt, don't worry, maar ik zit nu mooi zonder Corrie. 

Ik schrijf thuis mijn vers en lees het bij La Perla voor.

Eén stoel blijft dwingend leeg: Corrie was here

Ik denk grimmig waar doe ik het nu allemaal voor?

En ik vul de leegte met bitter gelach en dito bier.



Corrie Folkersma was, behalve bibliotheekmedewerker, de drijvende kracht achter het Deventer Dichterscafe, en ze ging met pensioen. Vandaar dit afscheidsgedicht.