Gek

Stond je daar, midden op straat,
je trui omhooggetrokken, schaamte had
je niet, luizen wel: je plette ze tussen
je nagels, midden in het dorp, het
maakte je niets uit, je was het kwijt.

Eerder zocht je het cadeau dat je
had willen geven, maar je was het kwijt.
Je zocht je bril en de uitgang, maar
je opende de verkeerde deur.
je zocht je moeder, je vader, maar
je vroeger was niet hier.

Wat was je wachtwoord, je was het kwijt.
Je was alleen, verlaten, je wist het niet meer.
De schemering viel vroeg in. Het licht
werd vaal, je hoorde de stem van God:
‘Had je dan liever dat ik niet bestond?’