maandag 27 februari 2023

Het penibele aasje (mijn moeder weer aan het woord)

Een ouderling is een onbekend stukje ramp. Wij zijn een paar keer gekleusd, arme stakkers. De dominee was er, omdat hij de kerk op het juiste moment had gelodeerd.

Ze wenden zich goed over het schaatsen, en denk aan de glazen stukjes die aan de komkommer zitten. Ik wil graag een niet kruimend ondertje hebben.

Ja, ik ben snel hersteld van die heupoperatie, maar dat kwam omdat ik die gele knoop kreeg – men doet wat men kan.

Ik heb vroeger gerookt, maar daar heb ik nooit een verschrikkelijke regering mee gehad.

Deze dichtbundel, deze jongens die hier in staan, hebben hetzelfde georgeerd met dit.

Ik heb altijd de volledige knopen-dominee of gek, dat is de enige die krijgers doet.

Dan gaat ze voor het begin van het verblijden, dat is het agentschap.

Hij gaat bijna naar 100 als hij de dingen moet verdelen.

Wat een ongelofelijke kerel was dat, hij lanteert alles.

Waar ik toen over lolde, heb ik 30 euro voor betaald. Ik vond het maar niks.

Dit zijn van die momenten die komen via vreemdelingenland, via Utrecht.

Ik snap het niet, waarom hebben ze het niet uitgevoerd. Het penibele aasje.

Die dokter deed niets, maar hij moest het zandgebied kopen.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.