Mural spoorbrugtrap

Schilderingen spoorbrugtrap

Je loopt de spoorbrug op, de loomheid zit in al je gewrichten.

Het was een mooie dag, nu moet de zon nog ondergaan.

Je wilde naar buiten, de stad uit. De natuur in. Die last moest
van je schouders. Je wilde rust, je wilde schoonheid.

Een boot met roeiers vaart onder je achteruit de rivier af.

Een koppel ganzen wiekt op, je doorkruist een gezelschap van

dansende muggen. Je daalt de spoorbrugtrap af en je staat midden

in de wegwerpbarbecues, de sigarettenpakjes, de wietzakjes,

de snoepwikkels, de chipszakken, de lachgaspatronen, de peuken,

de hondendrollen, achtergelaten teenslippers, handdoeken,

tissues, glasscherven, bierflesjes, opgedroogde plasje kots

met een korstje erop, blikjes Red Bull, blikjes CocaCola,

Albert Heijn AADrink, Slammers Energy Drink, Capri Sun

Spa, blikjes Amstel bier en blikjes Fanta, en als klapstuk,

een volle luier. Je staat in de uiterwaarden,

je staat in de Ossenweerd, de urinelucht

bij de trap ontneemt je haast je adem.

Je kijkt naar de trap. Je ziet de schilderingen,

de kwartelkoning, het porseleinhoen, de haas,

de bloemen en het groen. De verf is nog nat.

Wat moest hier verbloemd, verdoezeld of verkocht?
En langs de A1 zag je de hoge molens staan.