In mijn droom nam ik een
afspraak aan om een artikel te schrijven, meer een reportage eigenlijk, ik zou
er de deur voor uit moeten, het zou een tijdrovende klus worden, maar wel leuk.
Maar eigenlijk zat mijn week al vol met afspraken en deadlines. Ik kon er
eigenlijk niks meer bij hebben. Waarom had ik ja gezegd, wat deed ik mezelf
aan? De lappen tekst vlogen koortsachtig door mijn hoofd. Ik zag ze maar kon er
niet bij. Ik moest toch een van beide klussen afzeggen, allebei doen kon niet.
Maar welke? Hier zou ik geen vrienden mee maken. Ik kon natuurlijk nog
overmacht veinzen, een ziekte, maar dat zou de boel alleen maar
vooruitschuiven. Zodat ik het later weer tegen zou komen. Wat een ellende. De
tijd begon steeds meer te dringen. Wat moest ik doen. Ik kreeg geen lucht. En
toen werd ik wakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.