Ga
hier maar staan, jij een treetje lager, buig je hoofd
iets
naar beneden en sla je ogen maar neer.
Je
bent uiteindelijk versiering,
een
attribuut, dat is je motivatie.
Steek
je arm maar in je zij, dat staat wat pittiger.
Nee,
lachen hoeft niet, blijf staan in deze pose.
ik
ben nog wel even bezig.
Moet
de verwarming hoger misschien?
Na een tijdje zullen
de beelden gaan
glimmen op de
plaatsen waar ze
het vaakst aangeraakt
worden.
En,
jij, denk aan je standbeen, kin omhoog.
Kijk
maar in de verte, naar een idee,
iets
nieuws, de toekomst of
de
eeuwigheid misschien, je weet het.
En
dan dat boek, nee laat maar dicht.
En
hou die pen niet zo slap vast.
Nou,
even koffie dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.