Verhuizen

Ik mis dat, ’s avonds, ergens in die achtertuinen,

schalde altijd een nies, en landde op ons balkon.

Zomeravonden waren niet compleet zonder die nies.

Ik heb nooit geweten wie dat was, die niezer.

welk huis, welk nummer. Ik heb nooit zijn gezicht gezien.

Hier is er een meisjesstem (ik heb nog nooit haar gezicht gezien)

die elke avond, als de schemer komt, haar katten roept:

Donja, Luna, Noortje.