De dweper

De dichter werd tijdens het lezen van een gedicht 'geraakt tot in het diepste van zijn Zijn.' Hij schreef dat 'het nauwelijks te peilen was, die diepte van zijn eigen Zijn waarin hij werd getrokken. En het zich bezighouden met het geraakt zijn en het getroffen zijn, van de vroege ochtend tot de avond, dat voegde enorme Waarde toe. En uiteraard is hij zeer ontroerd.' De dichter bofte maar met zo'n geëxalteerde ziel.