Affiche Archeologie

Dagelijks passeer ik het bord waarop men affiches plakt.

Wat ik zie verschilt per keer, affiche wordt over affiche geplakt.

Het bord wordt wel steeds dikker mettertijd:

manifestaties, popconcerten en dance-events.

Ze kondigen aan: vertier, vermaak en vrolijkheid. 

Het papiergewicht neemt toe, de randen en hoeken krullen om,

de lijm laat het verleden los, langzaam wordt de tijd afgepeld,

en laag voor laag wordt blootgelegd. Regen en sneeuw

krijgen steeds meer vat krijgen op het papier:

en weer wordt er een vorig jaar onthuld.

Het papier op het aanplakbod hangt er nu in flarden bij.  

De jaren van voorheen zijn verbleekt. Ik zoek een herinnering,

maar het doorweekte papier biedt geen houvast.

Een scheur biedt me een doorkijkje naar een vroeger zomer.

Een halve tekst en een verbleekte foto waar ik een flard van zie.

Niks beklijft hier, alles wordt tot pulp.

En ergens tussen deze papiermoes en het hout van

het aanplakbord zoek ik tevergeefs naar: u bevond zich hier.