de club
drinkebroers in het park, ze zijn er altijd.
Op hun
vaste plek: het bankje naast de skatebaan.
Een
verloren hoekje in het park, naast het spoor.
Het gras is
daar kaal in een halve cirkel,
de peuken
bakenen het gebied af.
Ze leunen
op hun bromfietsen en fietsen,
halen
gestaag hun blikken halve liters
uit de
fietstassen. Plassen kan achter
de spar. Het is een leven
met zekerheden.
met zekerheden.
Als het
regent schuilen ze onder de beuk.
Als
verdwaalde kinderen, zonen zonder vaders.
Soms staat
er een vrouw bij
met
ingevallen kaken.
En als het
regent een man
met een
bibberende hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.