dinsdag 1 april 2014

Schoolfoto

Je werd in een schoolbank gezet en deed alsof je schreef.
Je was een attribuut. Je was gekamd, je zag er piekfijn uit.
Je schooltijd werd stilgezet, je zag jezelf weerspiegeld in de ruit.
De fotograaf regisseerde je: zit stil en hang toch niet zo scheef. 

Je deed alsof je schreef, je jeugd werd vastgelegd.
Het was een pose: zo werd je in de toekomst verwacht.
De bladzijdes bleven wit, het was maar voor de vorm, niet echt.
Je bent zes, er wordt nog iets over zwart en wit of kleur gezegd. 

Terug in de klas los je weer op in het geheel, je deinst
terug in je bankje, je voelt je nog half bevroren, je grijns
nog wel het meest. Het schutblad wacht op je en is mat.
Heeft het verleden je in de toekomst toch nog beetgehad.
 

1 opmerking:

  1. Ha! Heel erg treffend maar bovenal mooi gedicht. Ik heb me toch laatst een paar schoolfoto's op de middelbare school van mijn grootvader gezien: best wel puik! Vooral omdat er in mijn schoolfoto's je er zonder attributen bij zit. Een pen in je hand of een schoolprent op de achtergrond geeft een extra dimensie aan de foto. Zie ook de foto's van Taliban strijders door Thomas Dworzak!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.