Verstopping

Je hebt de loodgieter gebeld. Zoals het ging, ging het niet meer: de afvoer
was verstopt, hij liep niet meer. Het water stroomde niet maar stond stil.
Je had gepord, geplopt, een fles bijtende bruis laten verdwijnen in het putje,
maar geborrel bleef uit, geen draaikolkje. De loodgieter kwam. Nam buiten
nog een haal van zijn sigaret, wierp de peuk weg en stapte naar binnen. 

Hij keek, hij draaide, hij klopte, hij mat, liet de kraan lopen, draaide de sifon
los, schroefde de zwanenhals uiteen, en liet de dichtgeslibde binnenkant zien.
het vuil en vet van jaren had zich hier opgehoopt, had zich gekleefd aan
de buis en het water belemmerd. De archeologie van maaltijden, vuil
vaatwerk, afwasstapelingen, aangekoekte schalen en pannen trokken
voorbij in je herinnering. Dit was nou het resultaat van jaren boenen.

De loodgieter was al verdwenen in het keukenkastje. De veer draaide zich
grommend een weg in de buizen. Daarna werd de zuiger ingezet. En nog
een geel rioolmachientje  ‘dat staat voor 95 euro op de rekening meneer.’
Daarna werd de buizenboel weer in elkaar gezet. Een scherpe rioollucht
had zich inmiddels door keuken en gang verspreid. Je zette een raam open.

 Samen met de loodgieter volgde je het buizenspoor in de kelder, richting riool.
Deze is van de douche, deze van het toilet – dan moet deze van de keuken zijn.
‘Wordt de buis al warm meneer?’ Bingo, de buis werd warm. We hadden beet,
deze was van de keuken, het water stroomde en het probleem was opgelost.
Volgde alleen nog de finale handeling. De rekening moest opgemaakt en voor
akkoord getekend en betaald. Je haalde je pinpas en tikte 339 euro af.