Natuurhuisje, B&B in Diepenheim

We gingen voor een weekeindje naar een kunstfestival.
Geen pretentie, niet highbrow, gewoon, gezellig, platteland.
Dus overnachting geboekt, bed en ontbijtje,
Wat wil je nog meer immers? Nou.

Dus keek je vanaf je bed, omhoog, strak de TL-balken in.
Daar ging je romantisch weekeindje. En keek je recht
vooruit, dan werd je blik gestopt door de zwanenhals
onder het keukengootsteentje. Had ik al vermeld dat
de voordeur zich pal naast het bed bevond?

En tussen de matrassen van het tweepersoonsbed,
gaapte een kloof van vijf centimeter breed. Je lief
kon je dat weekeinde helaas niet bereiken.
De radiator hing, dat kon jij zelfs zien, niet waterpas.
Het tv-scherm stond al jaren op zwart, was doodverklaard.
Het was geen onwil, maar de aanleg van de kabel,
of de glasvezel, was al jarenlang vertraagd.

’s Nachts zocht je tevergeefs naar een nachtkastje.
Dat was er niet. En het lichtknopje van het bedlampje,
dwaalde ergens onzichtbaar op de vloer.
Zodat elke nachtelijke gang een tastend avontuur werd.

En toen je later ’s nachts wakker lag,
hoorde je de muizen dansen en ritselen
onzichtbaar, op de vliering boven je hoofd.
Je was er voor de ontspanning en de kunst,
maar het ongemak had je de adem benomen,
en nu had je muizenissen in je hoofd.