Hij las te veel te laatste
tijd, daar kwam het vast door: de boekenplanken groeiden als jaarringen om hem
heen. Maar zijn geest waaide niet meer. Hij bewoog zich door de smalle paadjes
in zijn huis. Hij had laatst een kookboek gekregen (zijn vriendin had hem
verlaten – daarover zo meteen) en dat werkte hij chronologisch af: hij begon op
bladzijde 1 en kookte, braadde, stoofde en bakte zich naar de laatste
bladzijde. Hij wist niet hoe, hij wist niet wat. Zijn vriendin was na een ruzie
(met hem), in zijn Mercedes gestapt en weggereden. Was er al vermeld dat ze
toen dronken was? Dat was ze dus. En ze veroorzaakte een ongeluk: auto in de
prak. En de verzekering keert dan niks uit. Hoe kreeg hij dat allemaal
terugverdiend? Welke baantjes moest hij daarvoor aan elkaar knopen? Hij vroeg
zich af of de uitkomst van zijn bestaan, zijn leven, anders zou zijn als iemand
anders het geleid zou hebben. Zijn vriendin hoorde, zei ze, altijd
kindergejammer in de verte, als een belofte – misschien trapte ze daarom op het
gaspedaal, op weg naar de verte, op weg naar de stilte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.